Vier atleten uit de Atverni Mastersgroep hebben deelgenomen aan de Groet uit Schoorlloop. Het is een van de mooiste hardloopwedstrijden, waaraan dan ook duizenden lopers deelnemen. De wedstrijd leidt overwegend over prachtige paden door het fraaie duingebied en de bossen. De duinen zijn er het hoogst van Nederland. Sommige duintoppen zijn meer dan 50 hoog. De wedstrijd ging over 30 km en Boudewijn Emo, Boudewijn Happé en Willem Krijgsman deden mee ter voorbereiding op de marathon van Rotterdam.
De weersomstandigheden waren ideaal met ongeveer 8 graden en heel weinig wind. Boudewijn Happé was al in goede vorm. In de maand januari had hij maar liefst 565 km getraind. Willem Krijgsman heeft de afgelopen jaren podiumplaatsen heeft behaald op marathons waaraan hij deelnam. De Atvernimannen zijn deze wedstrijd aan elkaar gewaagd geweest. Krijgsman houdt van een offensieve wijze van lopen en deed kilometerslang het kopwerk. Zie de bijgeleverde foto. Later heeft hij dat een beetje moeten bekopen mogelijk omdat hij een paar dagen voor de wedstrijd nog ziek was. Happé kwam in 1.54.16 over de finish, waarmee hij tweede werd in de leeftijdsklasse 50 jaar. Minstens zo belangrijk dat hij nog energie overhad. Boudewijn Emo niet ver achter hem in 1.54.31, goed voor de 4e plaats in de categorie 40 jaar. Willem Krijgsman liep de 30 km in 1.56.21 waarmee hij heel tevreden was.
Het zijn prima tijden voor een trainingswedstrijd, maar tijdens de Marathon van Rotterdam zal het nog een stuk harder gaan. Deze marathon is dit jaar tevens het Nederlands Kampioenschap marathon. Zeker Boudewijn Happé maakt kans op een podiumplaats. Eerder deed hij dat op het NK van 2018. Emo en Krijgsman zullen niet ver van de top afzitten.
Vincent Witmond
Vincent Witmond, een nieuw gezicht bij de Atverni Masters, was in Schoorl deelnemer aan de halve marathon en finishte in 1.39.02. Hij werd 468e maar er waren maar liefst meer dan 2600 finishers. Reken maar dat we de komende jaren nog veel van Vincent gaan horen!
Een
man of veertien had gehoor gegeven aan de oproep van Vivianne om met elkaar op
trainingsweekend te gaan. We logeerden in een groepsverblijf van ’t Volderke
vlakbij Dongen. Het was er allemaal ruim
wat prettig is als je met veel bent, veel privacy en niet de grootschaligheid
van een vakantiepark.
In
de namiddag druppelt eenieder binnen. Een man of acht loopt voor het avondeten
een rondje in de omgeving. 14 Kilometer tegen 4.35 min/km. Het weer is redelijk
en daarmee mogen we niet klagen. Al een paar weken hebben we slecht weer gehad:
stormachtig, veel regen en de zon brak zelden door de grijze lucht heen.
De
huiskamer wordt gedomineerd door een zeer lange tafel met daaromheen
comfortabele stoelen. Om de huiskamer bevinden zich de slaapkamers. Deze zijn doelmatig
ingericht en hebben prima sanitair. De eerste avond hoeven we niks aan het eten
te doen; Marleen de partner van Robert heeft een maaltijdsoep bereid en als
nagerecht tiramisu. Het is allemaal gemaakt met goede ingrediënten en het
smaakt uitstekend. Als tussengerecht heeft de zus van Lucien Surinaamse
pasteitjes voor ons gemaakt. Lekker man.
Zaterdag
vóór dag en dauw wordt er hardgelopen in de Drunense Duinen. Trainer Boudewijn
toont hoe een ideaal ontbijt eruit hoort te zien: Skyr, rauwe/ ongezouten
noten, cranberries, aardbeien, banaan, zonnebloempitten, lijnzaad, blauwe
bessen, muesli. Even later arriveert Ed. Hij
trakteert samen met Boudewijn op taartjes. Ed is 61 jaar geworden en Boudewijn
41 jaar.
De
middag stond in het teken van gastspreker Shan Happé. Hij besteedt vooral
aandacht aan de mentale aspecten van het hardlopen, een onderdeel dat veelal
onderbelicht blijft ondanks dat hier veel winst behaald kan worden. Net zoals
bij de fysieke training, behaal je niet zo maar resultaat: het is een kwestie
van veel oefenen en gedrag inslijpen. In eerste instantie zul je je moet
richten op de aspecten welke jou het meest aanspreken. Tenslotte gaan we 5 kilometer
hardlopen onderbroken met praktijkvoorbeelden.
Boudewijn
H. en Florens laten ons smullen van pannenkoeken. Het avondeten bestaat uit
spaghetti met zelfgemaakte saus. Heerlijk. De volgende dag hoeven we niet vroeg
op te staan waardoor we een lange gezellige avond hebben.
Zondagmorgen
wacht Boudewijn H. een zeer onaangename gebeurtenis: hij heeft aan de
oefeningen van gisteren een zeer pijnlijke rug overgehouden en kan niet meer
meedoen aan het programma. Een groep van snelle lopers legt drie keer een
parkoers af van 15 km in gemiddeld 4.35 min/km. De tweede groep doet het wat
rustiger aan maar ze hebben een parkoers met veelal rul zand. De teller stopt
bij 13 km.
‘s
Middags verzorgt Vivianne een bootcamptraining. Wat is dat uitdagend zwaar,
maar ook leuk.
Tegen
vijven verlaten we ons huis. Wat een fijn weekend. Wat een fijne groep.
Vivianne
en Boudewijn H. bedankt voor de organisatie en voor het afwisselende programma.
Afgelopen zaterdag (25 januari 2020) zijn we met een groot deel van de groep naar Hoornaar gereden voor de aftrap van het Schouten Toyota Grote Rivieren Loopcircuit. We gingen voor de 10 km. De weersomstandigheden waren ideaal. Beetje fris, maar perfect loopweer.
Vooraf hebben we gezellig bij elkaar gezeten en
gesproken over wat de plannen voor de race zouden zijn. Deze plannen liepen erg
uiteen. Een aantal komen terug van een blessure en hadden als doel ‘heel
blijven’. Anderen wilden weten waar ze nu toe in staat waren. We hadden er zin
in en motiveerden elkaar om vooral lekker te gaan lopen.
Bij de start was het behoorlijk druk. Een aantal van
ons kwam erachter dat ze tussen de lopers van de 5 km stonden. Deze groep
startte een klein kwartiertje eerder. Snel gingen ze naar achteren om niet per
ongeluk in de verkeerde wedstrijd te zitten.
De rest kwam iets later en moest even een goede plek zien te vinden. Ruim voor het startschot stond iedereen klaar. Er werd goed gelopen. Vier pr’s gesneuveld, heel gebleven en naar tevredenheid gelopen.
Na de wedstrijd hebben we wat gedronken en was het
wachten op de prijsuitreiking. Boudewijn H. en Vivianne behaalden beide de
derde plek in hun leeftijdscategorie.
Iedereen kijkt met tevredenheid terug op een mooie en
gezellige wedstrijd.
De dag van de Linschotenloop
2019. De eerste dag van mijn vakantie en de dag waarop ik nog niet wilde
vertrekken om zo de Linschotenloop nog mee te kunnen lopen. Voor mij de 3e
wedstrijd van dit jaar en eigenlijk sinds vele jaren.
Na de Halve van Amsterdam en de
Zevenheuvelenloop wederom een mooi event en een leuke loop, zo is mij vooraf
verteld. Al weken trainen we er naartoe en ondanks dat de meeste AtverniMasters
voor de halve marathon afstand gaan wil ik juist de kwart marathon lopen, dit
om een PR op de 10 en natuurlijk ook op de 10,5 km te zetten. De kwart blijft
een vreemde afstand en dus tijdens een van de voorbereidende trainingen
Boudewijn Happé gevraagd naar zijn advies voor mij qua doel. Binnen 40 min was
zijn advies, waarop ik vrijwel direct aangaf dat dat prima zou lukken.
Al snel realiseerde ik me dat je
dan de 10km binnen 38 min zou moeten lopen. Dan klinkt het ineens toch
uitdagender ;-). Aangezien het mij onwijs geholpen heeft om de halve van
Amsterdam samen met Theo van Velzen te lopen, heb ik hem gevraagd of hij mee
wilde doen aan deze afstand en tijd. Theo was snel overtuigd en zodoende alle
vertrouwen in deze wedstrijd. Theo is tenslotte de ervaren wedstrijdloper, daar
waar het voor mij allemaal nog erg nieuw is. De trainingen naar deze dag toe
waren leuk, uitdagend en soms ook zwaar.
’s Ochtends samen met Pien naar
Linschoten gereden waar we nog op tijd waren om in Linschoten zelf te parkeren.
Erg goed geregeld allemaal en zodoende werd ons een mooie plek om de hoek van
de start gewezen door de parkeerbegeleiders.
Bij de sporthal kwamen we al snel
Vivianne, Boudewijn, Jos en Alex tegen. Alex was goed en wel uit het vliegtuig
gestapt en na zijn vele trainingen op de loopband in India nu klaar voor weer
een echte Hollandse loop in de buitenlucht.
Vooraf nog even inlopen en al
snel was het tijd voor de 10,5km afstand om het startvak op te zoeken. Samen
met Vivianne en Theo gingen we van start. Al snel bleek dat er bij de
organisatie iets niet helemaal oke was gegaan. Er bleek een auto van de
organisatie vrij snel na de start in het veld te staan. Toen deze eenmaal ging
rijden waren we er al massaal langs af geperst en zodoende was er weinig sprake
van een goede start.
De eerste kilometer was hierdoor
een pittige, gelukkig volgde er daarna een paar stabiele km’s en was het vooral
erg mooi om omhoog te lopen richting de snelweg. Aangezien dit een soort lus
is, kon je heel mooi de lopers zien welke voor en achter je lopen. Eenmaal aan
de andere kant van de snelweg volgde al snel recreatieplas Cattenbroek waar we
omheen zouden lopen. Hoe mooi het ook is om bij het water te lopen, de wind was
daar duidelijk merkbaar. Jos had het daar vooraf al over gehad…. Hij had zich
goed voorbereid op hoe wind zou staan op het parcours van de halve, de afstand
die hij liep. Inmiddels wist ik het ook voor de kwart marathon, de rest van de
loop zou een pittige zijwind en vooral wind tegen inhouden. Gelukkig wel erg
kunnen genieten van het stuk om het water en ook daarna om de snelweg weer over
te gaan. Daarna volgde het zwaarste stuk, open terrein en volle wind tegen.
Aangezien ik continu van groepje naar groepje aan het lopen was, liep ik al een
tijdje alleen. M’n tijden zakte in naar net onder de 4 min/km, daar waar 3:45
toch echt de bedoeling was. Eenmaal weer in de buurt van Linschoten, op het
Weidepad, stond Boudewijn Happé, onze trainer. Dankzij zijn motiverende woorden;
“Gas erop, straks mag je uitrusten”, toch het tempo weer op weten te pakken en
de laatste km’s naar 3:42 en 3:45 op de km weten te brengen. Zodoende de 10,5
onder de 40 min kunnen volbrengen. Thanks Trainert!!
Al snel volgde Theo en ook
Vivianne liet niet lang op zich wachten. Vivianne liep met 42:38 de eerste tijd
(V35). Wat kun je daar toch trots op zijn als mede AtverniMaster.
Daarna snel naar het parcours om
de halve marathonlopers aan te moedigen. Bij de halve marathon (M35) wist ook
Boudewijn Emo het podium te lopen met een PR van 1:14:59.
Boudewijn Emo op de derde plaats in een nieuw persoonlijk record
Naast deze podiumplaatsen hebben
we allemaal onwijs mooie tijden gelopen. Gezien de winnaarsmentaliteit was niet
iedereen tevreden, toch mogen we trots op de prestaties.
Eenmaal terug in het clubhuis
hebben we het jaar geëvalueerd, nieuwe plannen en doelstellingen doorgenomen
voor 2020 en vast een sneakpreview gehad van het trainingsweekend welke in maart
gepland staat. Om vervolgens te genieten
van een borrel en snack om het jaar mee af te sluiten.
Dankjewel AtverniMasters voor alle mooie en gezellige trainingen!!
Wat vooraf ging Als september er met zijn tien kilometerlopen op zit, staan de trainingen tot eind december in het teken van de Linschotenloop. In het weekend wat langere duurlopen dan voorheen en door de week vooral de tempohardheid vergroten. Het is de periode waarin we veelal in het donker trainen. Ondanks die duisternis kunnen we nieuwe gezichten in onze groep onderscheiden zoals Erik en Bart. De temperaturen liggen wat lager, dit laatste tot groot plezier van bij voorbeeld Ed en Boudewijn Happé.
Aan de start We zijn met een aardig koppeltje naar Linschoten gegaan. Bart was helaas ziek, Theo kon niet meedoen omdat er geen Dixies langs het parcours stonden, Markus was op hoogtestage voor de IJsselsteinloop, Luciën, Jelle, Robert, Sander, Henry geblesseerd dan wel ongesteld. Eric en Erik ook niet. Het weer is best voor de tijd van het jaar, al waait het wel hard. Het dorp Linschoten wordt weer overspoeld door enige duizenden hardlopers. De organisatie is best. Nou ja, de start van de 10,5km( de 1/4 marathon) moet uitgesteld worden omdat het busvervoer vanuit de parkeerplaats in Woerden stagneert. Het startgebied is veel te smal: als je niet zorgt dat je enigszins vooraan staat, moet je dat bekopen met een kilometerslange inhaalrace. Waar of niet Marijn?
Het zit er op Eigenlijk hebben wij een soort L.A.T.-relatie met elkaar: we lopen met elkaar, maar vooral ook zonder elkaar. Wat er zich allemaal afspeelt bij de ander tijdens de wedstrijd daar heb je maar weinig weet van. Het lijkt het echte leven wel. Marijn loopt heel goed (41 minuten) zeker in aanmerking genomen dat hij zich heeft moeten forceren. De andere 10 km loper, Robert , ervaart de wedstrijd als (te?) zwaar. Net als Boudewijn Happé staat hij wel na afloop op het podium. Boudewijn vliegt over de finish in een p.r van 1.18. Er gaan wel meer persoonlijke records aan diggelen zoals van Vivianne (1.34), Jeroen (1.30) niet mis. Verdienstelijke tijden van Willem (1.29), Jos (1.30). Boudewijn Emo (1.20) heel goed op dreef. Cor was ook heel tevreden. Sorry Alex, ik vind je tijd niet.
Na afloop sprak ik Aart Stigter. Aart deed in 1978 al mee in
Linschoten. Hij mopperde over zijn tijd (38min. op de 10.5). Terecht. Wat moet
je met zo’n tijd als je minuten sneller hebt gelopen en je dan ook nog het “schompes”
hebt moeten lopen. Niemand kan tegen Dè Tijd op. Na afloop van het gesprek met
de ervaringsdeskundige was hij al wat milder.
De derde helft Hardlopers zijn niet goed in de derde helft, maar vandaag was het andere koek. Bijna iedereen is vandaag naar het clubhuis van Atverni. Boudewijn Happé onthult zijn plannen en de website van Atverni Masters, dat zijn wij dus. Ziet er goed uit. Veel dank daarvoor Boudewijn. Jos spreekt zijn dankwoord namens ons uit naar onze enthousiaste trainer. Bloemen voor zijn vrouw en whiskey. Een enkeling wil zelfs “we gaan Europa in” aanheffen! Er waren niet slechts drie taarten, bitterballen, maar de chocolademelk en cola vloeide rijkelijk. Onze trainer deed een oogje dicht toe toen hij iemand met een gereformeerd biertje of zelfs erger betrapte…Ondanks alles zijn we klaar voor het nieuwe jaar.
In opbouw heb ik mij ingeschreven voor het mooie hardloopevenement de Zevenheuvelenloop. Boudewijn Happé kwam mij ophalen en samen met Alex en Sander zijn we richting Nijmegen vertrokken. En zoals elk jaar weer een mooi parkeerplek bij de brug gevonden. Uit de auto op weg naar de kleedruimtes voelde het koud aan. Dat kwam vooral door de wind. Dan is het twijfelen, singlet of een t-shirts…
Tijdens het inlopen kwamen we Jos ter Brake tegen. Gefocust en gedreven deed hij z’n warming-up. Wij probeerden het ook warm te krijgen dus deden een kleine inloop sessie richting de tot kleedruimte omgedoopte parkeergarage. Ik besloot toch maar een t-shirt aan te trekken met daarover een poncho. Dat houdt ons warm voor de start. Ongeveer een kwartier voor de start gingen wij het startvak in om nog een aantal versnellingen te doen. En daarna snel vooraan klaar staan. Veel mensen om ons heen waren erg geconcentreerd en Boudewijn Happé probeert dat altijd te breken met grappige opmerkingen waardoor het altijd lachen is.
Dan de start. Het doel is 57-58 min, gezien de op dat moment zijnde fitheid. Het was rommelig, een aantal starters voor ons startten langzamer waardoor het lastig is om direct goed tempo te krijgen. De eerste 5,5 km gaan vals plat omhoog en de 5 km ging in 18:55 min. Ik probeerde mij vast te klampen aan het tempo van Boudewijn Happé. Dat bleek voor mij net iets te snel te gaan en ik moest hem loslaten. De eerste drankpost heb ik toch maar een slok water genomen. Bij 7,5 km kreeg ik een pijnlijke knie waardoor ik even een paar tellen moest stoppen. Daarna rustig door en heb ik gelukkig mijn eigen tempo weer kunnen oppakken. Bij de 10km klokte ik in 39:03 min. Nog 3,5 km voor de eindstreep gaat het vals plat naar beneden en kon ik weer een sneller tempo pakken. Met nog 500m voor de eindstreep ging het op karakter en eindigde ik onder de 58 min. Met een eind tijd 57:53.
Ondanks dat ik nog niet helemaal op mijn best was en mijn knie tegenstribbelde heb ik weer genoten van de wedstrijd. Het was gezellig om hieraan mee te doen.
Atverni Masters uitslagen: Boudewijn Happé 55:51 Boudewijn Emo 57:53 Sander van der Kuilen 58:58 Jos ter Brake 1:02:41 Alex Van den Berg 1:04:02
